degrootebeentjesnaarpraag.reismee.nl

Wie zaait

8 mei 2018
We hebben gepland om vandaag naar Plzen te fietsen, een rit van 80 kilometer. Te hoog gegrepen? Dat zullen we vanavond weten. In het 'bejaarden' hotel is het direct om 08.00 uur dringen met de rollators bij het onbijtbuffet. We spreken nog even een stel uit Deurne die ook naar Praag gaan met de e-bike en vervolgens door fietsen naar Venetië. Pensionada met een planning van 6 tot 7 weken. Als wij een uur later een helling van 12% op ploeteren komen zij vrolijk voorbij met een uitroep van respect. En weg zijn ze. Vandaag op de rit ook kennis gemaakt met de dalende en klimmende haarspeldbochten. Denk je verwend te worden met een mooie afdaling kom je in een dal waar je weer uit moet klimmen. Maar zo is het leven en dat doen we dus ook, klimmen en boven uitpuffen en genieten van zo veel moois om je heen. De natuur is in mei prachtig. De seringen staan in blauw paars en witte bloemen te schitteren evenals de meiboom volop in bloei staat. De gele koolzaad velden bedekken de bergweiden voor vele tientallen kilometers. Prachtig maar ook lastig omdat alles onder het stuifmeel zit. Gelukkig hebben we geen last van hooikoorts echter zijn contactlenzen en stuifmeel geen goede combinatie. Al een paar keer de lenzen moeten uitdoen om later weer in te zetten. Zonder lenzen fietsen is geen optie vanwege de vele 'val'kuilen in het wegdek. Na 4 uur fietsen hebben we er ruim 20 kilometer opzitten, dat schiet dus niet op met de vele pittige klimmetjes.
Is Plzen dan toch te ver? Men kent in Tsjechië geen bankjes onderweg en restaurants zijn dun bezaaid. Bij Kloster Tepla een heerlijke zoute kippensoep en pommes gehad zodat we weer stevig in het zadel klommen?
De hotels zijn ook niet best van de grond gekomen dus moeten toch door fietsen naar een grote plaats, Plzen.
Ria klimt steeds beter en de route daalt de laatste 20 km. aanzienlijk waardoor we om 17.30 uur Plzen in fietsen. ;-)
Nu nog ruim 100 te gaan naar Praag.

Stijgende lijn

7 mei 2018
Na de hand gedrukt te hebben van onze vrolijke gebochelde hotel eigenaar zijn we even na 08.00 uur op pad gegaan.
De nodige proviand is ingeslagen. In de routebeschrijving staat aangegeven dat er geen accommodaties zijn tussen Cheb en Marianské Lazné en het beloofd een dag te worden met een stralend blauwe lucht.
Na 20 kilometer fietsen zaten we op de grens Duitsland -Tsjechië.
Tijdens de voorbereiding hebben we bij speciaalzaak De Vakantiefietser in Amsterdam mensen gesproken die deze reis al gedaan hadden. De vrouw vertelde dat zij het zwaarste deel van de reis het grensgebied D - CZ vond. Leuk detail is wel dat zij op een tandem fietsen! We kunnen haar mening delen, het is zwaar. Veel pittige klimmetjes van meer dan één kilometer met 8% stijging.
Tsjechië heeft een prachtig landschap met veel dorpen van een paar 'vervallen' uitziende huizen of boerderijen. Het wegdek is soms, nee niet soms, váák gevaarlijk slecht met gaten en scheuren. We fietsen veel op wegen waar het overige verkeer hard voorbij gaat. Veel minder fietspaden dan in Duitsland.
Niet alleen de hoogtemeters zijn stijgende ook de temperatuur is naarmate de week vordert behoorlijk stijgende. Vandaag boven de 20° Celsius en dat is bij het klimmen iets te veel van het goede. Gelukkig wel veel schaduw van de bomen.
De water voorraad begint op te raken en na 72 kilometer is het wel genoeg voor vandaag. We komen vlak voor Marianské Lazné bij het Schloss Hotel aan. De uitstraling is klassiek met hotelgasten die daar goed inpassen als antieke stukken.
Bij het avondeten worden we bij Duitse gasten aan tafel gezet die het gezellig vonden om over Jan Smit, Volendam, Amsterdam en de Keukenhof te praten.?
Nog 200 kilometer te gaan waarvan de laatste 30 vlak zijn.
Het moet haalbaar zijn om 10 mei in Praag te arriveren.


De vlag planten ( vervolg )

Morgen nog een dag met diverse klimmetjes tot 15% (lees afstappen het kan ook te gek). We gaan morgen Tsjechië  binnen fietsen en hopen na 62 km Marianské Lazne te bereiken. We zijn nu in Marktredwitz in een hotel met eigenaar die graag lacht. Ria kreeg netjes een hand en " willkommen Frau de Groot". Frau de Groot heeft het handwasje weer gedaan en heeft het keurig op het balkon te drogen gehangen. Vandaag 55 km. Route afstand 830 km. Nog 266 km te gaan. (vandaag gemeten snelheid van 55,3 km pfff best een beetje eng ...) Welterusten.

De vlag planten

6 mei 2018. Het Pension Höfer in Bad Berneck is ons goed bevallen. Het is een groot pension met 10 kamers en denk dat wij de enige gasten waren. Het ontbijt stond in een gezellige eetzaal klaar op tafel en ons eitje werd naar gelieve hard, middel of zacht gekookt. De pensionhoudster stelde ons vragen over de fietstocht maar toen ik aan haar vroeg hoeveel zij fietste bleek dat de fiets al jaren niet uit de garage gekomen was. De route begon direct met een klim van 10 kilometer met 4% stijging. Dat is een leuke klim om warm te draaien. De laatste 1,5 km was met 8% best pittig. De vlaggenstok paste niet in de bagage dus dat ritueel slaan we over. Als we op de top zijn aangekomen in Bischofsgrün hebben we na 75 minuten klimmen wel koffie met taart verdiend. Als we de nodige koolhydraten weer binnen hebben gaan we verder. Wat heet verder, we hebben 3 keer een afdaling gemaakt en weer terug geklommen omdat we de route niet konden vinden. Alle bijgetankte energie is dus weer verbrandt. Na 3 keer de weg gevraagd te hebben komen we dan toch weer op het juiste spoor. Het is een prachtig gebied van groene dennenbossen en gigantische granietrotsen. Als we onder een ski springschans en langs groene skiweides komen is het duidelijk dat je in de bergen op hoogte bent. Ook is er veel recreatie rond de Fichtelsee, een mooi blauw bergmeer. Het vervolg van de route kende nog meerdere stevige klimmetjes en het is wel duidelijk dat dit de zwaarste dag is. Vandaag de kortste dag afstand gereden maar ik vind de prestatie er niet minder om. Hijsen die vlag!

Onderhoud

5 mei 2018
Niet alleen de rijders moeten goed voor zichzelf zorgen, ook het materieel heeft onderhoud nodig. Rob, onze mecanicien heeft een busje teflon spray meegegeven, dus om de paar honderd kilometer krijgt de ketting een spray PTFE. Vanmorgen konden we pas om 08.00 uur ontbijten in verband met het weekeinde, dus kregen beiden fietsen een poetsbeurt. De route vandaag van Coburg naar Bischofsgrün is best pittig het is de gehele rit windkracht 4 tegen en het is een vrij open gebied langs overwegend een treinspoor. Waar zijn de Duitse rivieren gebleven? De paden zijn meest gravel en dat haalt het tempo rap omlaag. Al voor de middag bedenken we ons dat de laatste 10 kilometer die ons van 400 naar 800 meter hoogte moeten brengen wel eens een te zwaar laatste loodje kan worden. We hebben per slot van rekening vakantie. Morgen doen we vroeg de klim als we nog fit zijn.
De temperatuur stijgt de komende dagen naar een hoogte die kritisch kan worden om goed te kunnen fietsen, echter moeten we dan meer terrasjes bezoeken. Rot hoor, ahum.
Vandaag geen hotel maar een pension. Een aardige spontane dame deed de deur open en direct hadden we een goede klik.
De kamer is modern, fris en oogt perfect. Er wordt ons een goed restaurant geadviseerd voor ons dagelijkse onderhoud,
Dus opnieuw een mooie dag met 80 km op de teller. We zijn in Bad Berneck getopt.

Vergeet niet we hebben vakantie.

4 mei 2018
We hebben er weer zin in! De route gaat naar Coburg in Beieren, ongeveer 85 km. De vlakke etappes hebben we gehad, nu komen de bergen. Hiervoor moeten we van 200 naar 400 meter hoogte klimmen. Dat moet lukken. Nu merk je wel dat de hele dag klimmen met weinig afdalingen best wel pittig kan zijn, zeker als de wegen beduidend minder zijn.
Veel paden zijn gravel of grove scherpe kiezels. De gemiddelde snelheid gaat dan omlaag. Ook afdalingen moet je met gecontroleerde snelheid nemen.
De omgeving veranderd, er komt meer industrie en we gaan door grotere plaatsen. Dit maakt de gehele route afwisselend en daardoor ook interessant.
Dat ons tempo best goed gaat blijkt uit het feit dat we telkens de andere fietsers tegenkomen. Deze drie heren noemen zichzelf De Radlers. Zij wijken soms af van de originele route en pakken dan een kortere weg.
Het was vanmiddag 17.00 uur toen we Coburg het marktplein opreden. Een mooi groot plein met statige gebouwen. Met het zonnetje boven de fontein en vele wandelaars bekruipt je het gevoel dat dit is waar het om gaat als je vakantie hebt. Dan wordt het ook tijd om een slaapplaats te zoeken.
Met Internet even een boeking gemaakt en de Mio geleid ons naar de bestemming. Op de teller vandaag 92 km.
We maken ons op voor morgen. Klimmen van 400 naar 800 meter? We hebben natuurlijk wel vakantie ?.

Keuzes maken

3 mei 2018

Het maken van keuzes beslist in belangrijke mate of je er een succes van maakt of juist een teleurstelling.

Dat begint al met welke kleding hebben we vandaag nodig, blijft het droog of gaat het regenen en hoe hardt regent het dan? De ochtenden beginnen fris met een graad of 5 en later als de zon doorbreekt loopt de temperatuur al snel op naar de 20 graden. Op het moment dat wij vertrekken is de laatste regendruppel gevallen dus de regenkleding achterop en trappen in de korte broek om warm te worden.

Ook een keuze is wat de eindbestemming zal worden. We houden het op Wasungen in Thüringen dat is zo’n 95 kilometer fietsen betekent. Nu moet dit lukken met een redelijk vlakke etappe, goed weer en een routebeschrijving die goed aangegeven is. Compliment voor de schrijvers van het boekje “Fietsen naar Praag”. Maar ook in de route kan je de keuze maken voor alternatieve routes bij bijvoorbeeld hoogwater. Aangezien er geen hoogwater is nemen wij de lager gelegen bospad route. Volgende keuze, neem ik het linker of rechter karrenspoor. Één moment van onoplettendheid en Ria staat tot haar enkel in het water / modder. Even verderop spreken wij de drie Praag gangers en zij vertelde dat zij het bospad hadden gemist en de hoogwater route gereden hadden. Zij moesten minstens 1500 meter klimmen met 10% hellingspercentage. Dat is nog niet zo een ramp, maar boven aan de berg lagen meerdere bomen op de weg die op dat moment geruimd werden.

De keuze om im Wasungen te overnachten was geen succes. De eigenaar van een pension lag in het ziekenhuis en de eigenaar van de Bed & Bike was niet thuis. Dan 8 km verderop in de route hotel geboekt. We hebben vandaag na alle goeie en mindere keuzes toch weer een geslaagde dag gehad met 106 km op de teller.

Laatste opmerking, heel leuk om reacties op ons reisblog te zien, bedankt.

De ansichtkaart

2 mei 2018

We kunnen de dag vroeg beginnen met een prima ontbijt. Komen we onze kamer uit, lopen we direct tegen één van de andere Praag fietsers aan. Gisteren zijn ze 8 km terug gefietst van de route om intrek te nemen in een pension. Al daar aangekomen bestond deze niet meer en bedachten zij zich om hetzelfde hotel te nemen welke wij geboekt hadden. Dat os natuurlijk wel even 16 extra km.

Volgens de route beschrijving krijgen we vandaag het mooiste deel van de Werra route. De volledige route was één ansichtkaart. Fietsen over prima asfaltpaden in mooie dalen met uitzicht op groene heuvels met kastelen er bovenop. De streek is bekend om de asperge- en kersenteelt. De kersenbomen staan prachtig in bloei met witte bloesem.

We komen door pittoreske dorpen met de bekende vakwerkhuizen en terwijl de keitjes onder onze fietsbanden rammelen is Ria al weer op zoek naar der Bäckerei. De belegde broodjes waren voortreffelijk belegd met heerlijke mozzarella, dit is wel meerdere keren herhaald hoe lekker deze broodjes waren?.

Nog steeds is het goed te merken wanneer je het voormalig Oost-Duitsland binnen rijdt. De bebouwing is sober en de wegen zijn slecht. De fietstocht verloopt voorspoedig en na 90 km rijden we Hörschel binnen en besluiten een accommodatie te zoeken voor de nacht. Terwijl internet niet direct de oplossing biedt zie ik aan een gevel een bordje met de afbeelding van een bed. Bij navraag blijkt de eigenaar even weg, maar de aanwezige gasten adviseren ons te wachten. We hebben nu een prachtige etage met badkamer en keuken tot onze beschikking. In het restaurant komen we aan tafel te zitten met dezelfde gasten en hebben een gezellig internationaal diner.

Het was een prima dag en hopen morgen de 95 km aan te tikken.